Ölümden sonra kalktığımızda gülceğizim
Bakmışız herşey eskisi gibi
Herşey nasıl bıraktıysak öyle;
Renkler kokular biçimler
Yerli yerinde hepsi;
Ne desenlerde bir kayma
Ne konturlarda bir geçişme
Dogal büyüklüğünde şeyler
Dağlar dereler gökler..
Suyun akışı aynı
Havanın hafifliği toprağın terkibi..
Yüzler maskeler kalpler
Hepsi hatırda kaldığı gibi..
Ve önce sen uyanmışsın yine gülceğizim
Her sabah olduğu gibi
Hafiften sarsarak omzumu
Yine sen uyandırmışsın
Bu ölüm uykusundan da beni
Bakmışız yine kör kütük sevdalıyız
Yine aklımız fikrimiz birbirimizde..
Hem öyle yitip gitmişizki
Birimiz ötekinde
Bakmışız herşey, evet hatırladığımız gibi
Herşey yerli yerinde fakat
Bir tek bizim yüzlerimiz
Resimlerimiz
Bir tek bizim kemiklerimiz
Karışmış birbirine
Senin çene kemiklerin
Benim yüzümde gülüm
Benim elmacık kemiklerim
Senin yüzünde!..
Cahit Koytak
