CAMBAZ
Yıkıntılar arasından kalkıp yürüdü cambaz
Gösterişten uzak dağınık saçlarıyla
Bir ip gerdi çok uzun bir mesafeye ve
Çok yükseğe
Değmeyin keyfine
Solgun bulutlara selam verip başladı yürüyüşe
Titrek kırmızı,
Huzursuz saatlerden fışkırdı ter
Gelip durdu gözlerinin en durusunda
Kelebek
Okunamıyor yüzdeki ifade
Kayboluyor derin çizgiler, damarlar
Nereye koşturuyor gayret atlarını
Kıpır kıpır gökyüzünde
Yola devam
Yola devam bitmedi nefesleri
Yorgun cambaz kimsenin ilgilenmediği gösterisiyle
Son adımlarını o kapıdan içeri attı.
